17 września 1939 roku o godzinie czwartej rano, bez wypowiedzenia wojny, łamiąc postanowienia paktu o nieagresji, wojska sowieckie dokonały zbrojnej napaści na wschodnie tereny Rzeczypospolitej. Konsekwencją sojuszu dwóch totalitaryzmów był rozbiór osamotnionej Polski.
Skutki sowieckiej okupacji to utrata nie tylko ponad połowy terytorium II Rzeczypospolitej, ale przede wszystkim śmierć wielu tysięcy polskich patriotów. Polska zmagała się odtąd z narzuconym systemem, który oprócz niszczenia narodu, wyniszczał kulturę, naukę i rozwój gospodarczy kraju.
Przez lata – w Polsce ludowej pamiętna dla Polaków rocznica 17 września była rocznicą zakazaną, nieobecną publicznie. O tym, o czym nie chciała pamiętać ludowa władza, pamiętało jednak wielu Polaków. Dziś kultywowanie pamięci o wydarzeniach polskiego września 1939 roku jest naszą powinnością. Dlatego współczesne pokolenia składają hołd wdzięczności bohaterskim obrońcom 17 września 1939 roku.
Konsekwencją agresji ZSRR stała się zbrodnia katyńska. Katyń to nasza pamięć i nasz ból. To tragedia kształtująca naszą tożsamość narodową. Pamięć o niej powinniśmy zachować na zawsze. Nie po to, aby żyć duchem martyrologii, ale by była dla nas busolą we współczesnym patriotyzmie.
Przez lata – w Polsce ludowej pamiętna dla Polaków rocznica 17 września była rocznicą zakazaną, nieobecną publicznie. O tym, o czym nie chciała pamiętać ludowa władza, pamiętało jednak wielu Polaków. Dziś kultywowanie pamięci o wydarzeniach polskiego września 1939 roku jest naszą powinnością. Dlatego współczesne pokolenia składają hołd wdzięczności bohaterskim obrońcom 17 września 1939 roku.
Konsekwencją agresji ZSRR stała się zbrodnia katyńska. Katyń to nasza pamięć i nasz ból. To tragedia kształtująca naszą tożsamość narodową. Pamięć o niej powinniśmy zachować na zawsze. Nie po to, aby żyć duchem martyrologii, ale by była dla nas busolą we współczesnym patriotyzmie.
Galeria artykułu
